|
LA GENETICA
Remembratz-vos : Lo genotipe d'un endevés es lo conjonch dels alels (exemplar, version d'un gène) d'un endevés. Lo fenotipe d'un endevés es lo conjonch dels caractèrs d'un individu. Un fenotipe pòt s'exprimir a desparièrs nivèls (a escala de l'organisme, a escala celular o molecular). Lo mitan ambient pòt aver una influéncia sobratz lo fenotipe. Un gène es representat per 2 alels: - S'aquestes 2 alels son identics, l'individu es omozigot (per aqueste gène): serà A//A o B//B - S'aquestes 2 alels son desparièrs, l'individu es eterozigot (per aqueste gène): serà A//B Un gène pòt aver divèrses alels, es lo poly alelism. Se possedís fòrça nombroses alels, es polimorfa. Se l'organisme es omozigot, lo sieu fenotip es determinat per l'unica version del gène qu'el Possedís. Se l'organisme es eterozigot, lo sieu fenotip pòt èsser determinat per òm sonque dels dos alels (se Ditz qu'aqueste alel es subrançant, l'autre se qualifica de reguerpiu), o correspondre a l'espremida de los dos alels a l'encòp (se ditz qu'i a cosubrança entre aquestes alels). I a pas cromosomes sexuales en aquestes animals. En quin cas que siá, i a pas cromosomas que diferenciarián cellulas masculinas o femeninas… Pel contrari auriá de gèns que s'exprimirián de manièra desparièra segontes las celulas segon lo moment de la vida de la bestiòla… Aqueste principi existís pas que per la despariançason de las gónadas. Tot assomat, Se tracta puslèu d'un diferencial d'expression gènic que d'una estructura Particular en los cromosomes. Variacion aquerida e variacion genetica: Los factors susceptibles influir envolopa l'estructura genetica de la populacion es las fòrças evolutivas coma la migrason, sanfloratge, mudason e deriva genetica aital coma las dificultats ligada a regim de revertança es dire, abséncia de crosament a l'azard, recobrament de las generacions. Los caractèrs d'un individu son la enseguença en partida de las condicions exterioras que sofrís a lo moment en afar, o que sofriguèt anteriorament pendent lo sieu desvolopament. L'eisistença d'aquestes Caractèrs que se qualifican de acèrb son fòrça de manifèstes en los organismes superiors. Traumateges sofèrts en lo moment de la naissença, pòdon perturbar seriosament e definitivament lo desvolopament de l'adult. Los caractèrs aquerits se transmeton pas a la raçada. Los caractèrs aquerits correspondon pas Qu'a unas variacions en l'espremida de las podencialitats de l'organisme e solas elas son eiretalas. Avèm de divèrses mejans d'efectuar una sanflorada d'atefiatge; cadun poirà escuélher çò que pensa adaptat per lo programament dels acoblaments : - astrencament - Per omogamia (amassar los melhors) - Per exogamia (los melhors amb los mens bones per melhorar la raçada) - Per endogamia : la sanguinitat (ampla o estrecha) Sus los exemples de crosament seguent (retracha-emmargament), l'observacion es pas aténher una colorason de cauquilha qualsevòl, se tracta puslèu d'illustrar lo trasmissidorament de caractèrs interessantes en atefiatge, per eissemple : gramenaletat de las ponudas, pesi adult, etc .....
La sanguinitat sustot qu'es a l'òrdre del jorn, qualques esplicason : Es un metòde de atefiatje; es pas responsable dels bones e dolentes resultats. Aquestes dependon sustot de la forma que se practica. Consistís en apariar individus de grand qualitat, en avent òm o mai ascendeire comunas; s'ensaja trobar la siá qualitat en lo raçada pel fenotipe dels engendradores iniciales. L'espècia que se dòta amb una granda variabilitat, I a pas sanfloratge soscada sens sanguinitat, si que non lo programa de atefiatje se liguèt amb la la lotariá. En mai, es de besonh inclure que lo sanfloratge sanguinièr arriba fins al acoblament en 4e o 5e gendrança. Mai ailà, l'efècte de diluson dels gèns es tròp important. Es imprescindible s'assegurar de La qualitat dels engendradores iniciales e tanben dels intermediaris, la sanguinitat en avent de se practicar per divèrsas gendranças per èsser utila. Aqueste tipe de sanfloratge aportarà pas jamai mai que los caractèrs Aportats pels engendradores iniciales. Se pòt e s'a d'eliminar en la raçada qualqu'uns de los defèctes de familha quand aparescan, mas per las qualitats, es impossibla depassar lo determinat limit maissimala un còp que s'atenh. Tota interrupcion de la sanguinitat per la seleccion e amie al eterozigotis. Al contrari, òm tròp estrech sanfloratge constituís un error perilhós, los resultats en podent pas èsser mas lentes e Progressius. La supremida d'un defècte o quitament d'una rebrèca pòt pas se far sobratz 2 o 3 generacions. L'eiretatge quantitativa es tròp complèx per permetre obténer una expression constanta dels caractèrs cercats o pas desirats. Endogamia: crosament d'individus amb un gra pairental prèp (resultaires d'una meteissa ponuda, de paires conlasalas, etc) La sanguinitat d'aquestes resultaires lo un amb l'autre es per tèrme mièg la meteissa que aquela front als sieus paires. Aiçò implica qu'un cagaraul resultaire d'un acoblament d'una meteissa frairada a lo meteis gra de sanguinitat qu'un cagaraul resultaire d'un acoblament entre paire e maire. La multiplicason d'aqueste tipe de acoblament condusiriá rabentament, sens l'aparison astrenca de mudason de còps sinhificadiva, a una sanguinitatde 100%, es dire, a un clonatje amb un unic alel per cada caractèr pas seissual : a la debuta, cada gène dispausa al pus mai de 4 alels desparièrs (un per cadun dels dos cromosomes de cadun dels dos pairents), e a cada acoblament cada còpia a una oportunitat sobratz doas de desparéisser. Mas, contràriament, basta d'un unic acoblament exogame Per far immediatament quèir la sanguinitat a 0% condusís al omozigotis. Exogamia: crosament d'individus d'un gra pairental distanta. "Land Breeding". Condusís a la eterozigotis. E per saber s'un cagaraul de fenotipe subrançant, per exemple monacròm, es portaire de diluson (doncas eterozigot), es de besonh o maridar amb un homozigote reguerpiu. Aqueste matrimòni se nomena un "back cross" o crosament en entorna. Es l'unic matrimòni que permet precisar çò que porta un podedís eterozigot. En efècte, un omozigot produsís pas qu'una classa de gametas (per un caractèr, es evident), çò que botara de relèu los destriates gametas produsits per un eterozigot. Vigor ibrid: Se produsís après apariatge de dos raçadas, ont la F1 es mai productiu que la de las siás engendradores. Lo vigor ibrid, se revira en un ganh de resultats que resulta de barreja de desparièr de gèns de destriatas raças, una “destrigança fisiologica” a causa de l'estat eterozigot. Sanflorada per generacions separadas : S'emplega cada generacion e la se somet a una sanflorada e un apariament. Aqueste retipe de metòde genèra un interval gendraire mai ample. Sanflorada per de generacions encabestrada : los revertaires de totas las generacions s'apondon al procedum. Lo apariament e una sanflorada fenotípica son contínuas. (I a d'animals de totas edats). Retipes de apariament: Permeton compausar de caracteristicas Sanfloradas al prefigidor e s'estampar als futurs reproductors. Los metòdes de Sanflorada nos indican cossí serà l'objectiu del procedum, mas lo sistèma de apariament es lo mièg per arribar a l'objectiu cercat : • Astrencament • Per de relacions familialas • Per de relacions fenotípicas Totes melhoraments genetics implican dos procedums “Sanflorada” - “Apariament”. Pel retipe d'individus (cabriboc descomplets) en elicicoltura se basa lo melhor sistèma de apariament sus lo eterosis (lo eterosis designa l'aumentacion de las capacitats e o del vigor d'un íbrid per informe a las raças, raçadas… que n'es capcièr) e las relacions sanguinièras. Aqueste procès es massiu e se melhora sus lo melhorat. Las crosamentes lo mai profeichós son es quaus an per objectiu obténer un creissement mai anautit, doncas que se coneis que quand dos individus de raçadas destriatas se crosan un màger vigor se Produsís per çò que se fa referéncia als caractèrs Sanflorats “lo Vigor íbrid”. Lo sistèma de seleccion qu'a de s'utilizar s'apèra “Sanflorada recipròca recorrenta modificada”. Es un Metòde de Sanflorada e revertatge combinada. Se assola en l'eisistença, lo desvolopament e combinacion de doas eisistenças, es quaus seràn escuelhudas pel progrès genetic de la engendradura, a Lo sieu torn d'aquesta engendradura s'escuelhon als melhors individus en çò que tanh a las caractièras fenotípicas, Doncas que las caractièras genotipicas dels moluscs terrèstres (del cagaraul Helix aspersa) Son encara desconegudas.
Concebeson esperimentala per avalorar la religason entre l'eficacitat del “dart-shooting” e la capitada revertadiu paternal per H. aspersa. Lo m, la maire; f1, paire 1; f2, paire 2; of1, resultat de paire 1; of2, Resultat de paire 2. Las caracteristicas fenotípicas qu'an de se sanflorar seràn: en lo ascendeire, coma primièra mesura la quantitat de engendradura que desvolòpa (ponuda, mortalitat embrionaire e post nativa) e las autras se basaràn en las caractièras presas per la engendradura pròpriament dicha, que se veiràn en els fachors coma AMPV (una Aumentacion Mensuala de Pes viu), colorason de la carn, de cauquilha, renadivetat, subrestament o pas dins la poblason, etc.. Totes aquestes fachors influiràn sus la quichada de sanflorada que se pren. Amb aquestas valors per indèx trobam una mièja estadistica e se sanfloran als individus que son sus o fòrça prèps d'aquesta mejana causida. Aquestes individus sanflorats (F1) faràn partida dels tèmas potenciales qu'an de se sanflorar. Un còp arribat a un gra prèp de religason s'introdusisson unas nòvas eisistença d'autre luòc (sanflorats per las meteissas caracteristicas fenotípicas) e se someton a una revertança en obtenent un màger enantiment produchiva autrejada pel vigor híbrid e/o lo eterosis multiple. La genetica de la rotacion de la cauquilha del cagaraul : La frequença que subrevénon los cagaraules a cauquilha dèstra e sinistra en la natura, li va a el en lo sens d'un esquèma simple subrançant-reguerpiu de l'eiretatge. La forma Sinistra es clarament lo caractèr o alel reguerpiu, reprimits en un genotip eterocigote pel caractèr subrançant de retipe sauvatge, segontes Mendel. Cèrtas esperiment de crosament, donan resultats puslèu inesperats, çò qu'en cap cas esplica lo nombre estonadissament flac de cauquilhas Sinistras en la natura, çò que se compta a una sola per de divèrses milièrs de dèstras (1/20 000). Segontes lo modèl d'eiretatge normal subrançant-reguerpiu , los cagaraules qu'amien lo alel reguerpiu, per una cauquilha Sinistra omocigote, doncas en la combinason ss, s en provient d'ambedós pairent serián los unics Sinistres. En apariant dos d'eles, la generacion de los sieus mainats (la generacion F1) auriá d'èsser Sinistra exclusivament, doncas qu'i a pas alel D (dèstra) qu'apareis. Contràriament, lo sieu engendradura serà mai que probablament, e gaireben exclusivament, dèstra :  En se basant en un modèl subrançant-reguerpiu de l'eiretatge, es desesplicador! !!
L'esplicason es estada trobada pel genetician american Henry Alfred Sturtevant en 1923, en utilizant un cagaraul aquatic. Existisson un efècte subrançant-reguerpiu, e tanben un efècte mairenal (relatiu a un individu qu'a eiretat sustot geneticament de la siá maire). Aquò vòl dire que, la virament d'una cauquilha de cagaraul es pas influida per la siá genotipe (la combinacion de las siás alels), mas pel de la siá maire. Aqueste fach estonant es provocat pels cagarauls qu'apertenon al grop d'animals Spiralia. Las siás cellulas s'emprenhan en una espirala. Lo sens de virament d'aquesta espirala, e doncas finalament, lo envirolament de la cauquilha, son determinats per lo sens de l'informacion genetica en lo citoplasme de la cellula. Aital coma la cellula es una cellula uòu, es l'informacion genetica de la maire que primièra, e pas la de la siá engendradura. D'a on aquesta cinquena possibilitat. Ai aicí doncas lo meteis esquèma de crosament, aqueste còp tanben amb cada genotipe. (D : subrançant, (dèstra); s: reguerpiu (Sinistra).  Lo cinquen cagaraul es fòra de las teorias de Mendel, la religason entre los genotipes DD : Ds : ss en essent generalament 1:2:1. Un unic d'aquestes cagarauls d'aquesta engendradura, se subreviu fins a maturitat serà Sinistra: Es çò amb lo genotipe ss. En tota versemblança, lo caractèr " sinistre " despareisserà de nòu en la generacion prèpa, reprimits pels gèns subrançants del paire. Per d'autra part, sonque lo 5 % dels joves vises subrevivon en la natura, es d'autra rason importanta de la escarsetat dels Sinistres. Un esquèma de crosament per un dels nombroses cases :  Qual Poiriá èsser lo genotipe dels
rebrots 3,4, aital coma pel genotipe possible de la cinquena
possibilitat en aqueste darrièr esquèma de crosament. (Cerque pas,
liegetz puslèu lo continuament) Resulta que los cagarauls pòdon se reprodusir unicament amb d'individus de meteissa envirolamenta : en efècte, los organs genitals son orientats. Un cagaraul dèstra pòt pas copular amb un cagaraul Sinistre: los individus " DD “ e “ss” pòdon pas se reprodusir entre eles, e forman doncas doas desparièras espècias … S'en la nòstra populacion amb Quiralitat dèstra, imaginem qu'un individu " Ds “ apareis. Lo pòt se reprodusir amb d'autras de Quiralitat dèstra e transmetre lo alel s, en la siá engendradura, trobarem “Ds”. Pòt tanben passar que qualqu'uns de los sieus engendrats copulan e genèran a d'individus " ss ", que son alavetz Sinistras. Sonque, la majoritat de la populacion demorarà dèstra, doncas serà malaisida se reprodusir, fins a se pòdon aver d'autres individus Sinistras … L'envirolament de la cauquilha es pas determinada pel genotipe de l'individu, mas pel de la siá maire! S'una maire a genotipe " ss “, los mainats son Sinistres, qui que siá que la seu genotipe. En tots los autres cases, los mainats seràn dèstras. Lo sens del envirolament, comença amb la primièr divisament de l'uòu quand, lo fusèl mitótic es inclinat cap a la drecha o cap a la sinistra. En resumit, un modèl sorgís d'aquestas donadas, que lo fusèl agiriá segontes el coma una espècia de bossòla intracelular. En primièr luòc, coma l'agulha de la bossòla, lo fusèl es asimetric. La asimetría de la bossòla es magnetica, la del fusèl es quimica. En lo cas de la bossòla, la asimetría de l'agulha li permet s'orientar en un camp magnetic. Pel fusèl, lo sieu asimetría li permet s'orientar mercés a una molecula motor en un camp de cables de actina, s'aquestes meteisses cables son orientats. Lo fusèl sembla doncas foncionar coma una classa d'organ Sensorial, qu'es capaç percebre l'orientacion de la cellula e transmetre aquesta informacion a l'aparelh de division. La genetica de la color de la cauquilha de Helix aspersa: Lo document es aicí! referenças : SPECIATION AND GENE FLOW BETWEEN SNAILS OF OPPOSITE CHIRALITY http://biology.plosjournals.org/archive/1545- 7885/3/9/pdf/10.1371_journal.pbio.0030282-L.pdf LE FUSEAU MITOTIQUE EST-IL UN ORGANE SENSORIEL DE LA CELLULE ? Yves Barral, Institut De Biochimie, école polytechnique fédérale de Zurich, ETH-Zentrum Universitatstrasse 16, 8092 Zurich, Suisse http://www.erudit.org/revue/ms/2003/v19/n11/007273ar.html COMPARTIMENTATION ET DYNAMIQUE CELLULAIRES- UMR 144 CNRS / INSTITUT CURIE Equipatz : Polarité cellulaire chez la drosophile Chef D’équipe : Dr. Yohanns Bellaiche, CNRS, DR2 http://www.curie.fr/upload/recherche/Equipes/eq_281/umr144-cnrs-curie-yb-fr.pdf INHERITANCE OF DIRECTION OF COILING IN LIMNAEA A. H. STURTEVANT Columbia University http://www.esp.org/foundations/genetics/classical/holdings/S/ahs-23a.pdf SINISTRAL SNAILS AND GENTLEMEN SCIENTISTS J.B. Gurdon1, 1Wellcome/Cancer Research UK Institute, Cambridge CB2 1QN, United Kingdom Contact: jbg.1000@hermes.cam.ac.uk DOI: 10.1016/j.cell.2005.11.015 http://download.cell.com/pdfs/0092-8674/PIIS0092867405012237.pdf
|
|||||||||||
